Grzybienie białe, zwyczajowo nazywane także nenufarem lub lilią wodną - gatunek byliny z rodziny grzybieniowatych. Jeden z około 50 gatunków z rodzaju grzybienie Nymphaea. Typ nomenklatoryczny dla rodzaju. Ze względu na efektowne, duże kwiaty pływające na powierzchni wody gatunek ten rozpowszechniony jest w uprawie, zwłaszcza w postaci odmian barwnie kwitnących. Jest to także roślina lecznicza, a dawniej także barwierska. W wielu krajach gatunek z powodu zagrożenia naturalnych stanowisk objęty został ochroną prawną, w tym także chroniony jest w Polsce.
Liście
Liście z długim ogonkiem (w zależności od głębokości wody nawet do 2,5 m), pływające na powierzchni wody. Unoszą się na powierzchni dzięki licznym komorom powietrznym w blaszce liściowej i ogonku oraz za sprawą śluzu wydzielanego przez włoski gęsto pokrywające spód liścia. Śluz ten chroni liść przed wysychaniem. Liście są skórzaste, duże (do 30 cm średnicy), u nasady głęboko wycięte. Klapy u nasady liścia niemal zawsze są rozchylone. Żyłki drugiego rzędu połączone ze sobą przy brzegu liścia (cecha dobrze widoczna od spodu). Z wierzchu liście są zielone i pokryte woskiem, od dołu mają kolor fioletowy. Młode rośliny, przed rozwinięciem liści pływających, wykształcają delikatne, bladozielone liście o blaszce zwiniętej.
Kwiaty
Na długich szypułkach, pływające, białe, duże - do 12 cm (rzadko, u odmian uprawnych do 20 cm) średnicy (największe kwiaty wśród roślin dziko występujących w Polsce). Pozbawione są miodników. Kielich jest czterodziałkowy, z działkami od zewnątrz zielonkawymi, od wewnątrz białymi. Płatki korony liczne (20), dłuższe od kielicha, ułożone spiralnie i stopniowo przechodzące w liczne pręciki. Pręciki są prawie do połowy swojej długości zrośnięte z zalążnią, mają nitki różnej długości, a ich liczba może dojść do 125. Nitki nawet najbardziej wewnętrznych pręcików nie szersze od pylników. Znamię pojedynczego słupka jest żółte, płaskie, zbudowane z 8-25 promieni. Roślina kwitnie od czerwca do października (do kwitnienia wymaga temperatury wyższej niż 18°C). Kwiaty otwierają sie tylko za dnia (minimalna temperatura konieczna do kwitnienia to 18°C) i są zapylane przez owady, choć występuje też samopylność. Mają delikatny, łagodny zapach i trwałość 3-4 dni. Po przekwitnięciu szypułka kwiatowa skręca się spiralnie wciągając kształtujący się owoc pod powierzchnię wody.
Owoc
Wielonasienny, jagodopodobny, zielony z kolistą nasadą. Owoce dojrzewają pod wodą. Po dojrzeniu odpadają od szypułki, przez jakiś czas unoszą się na wodzie, po czym pękają nieregularnie, uwalniając brunatnoczerwone nasiona o długości ok. 3,5 mm. Nasiona unoszą się na wodzie za sprawą gąbczastej osnówki oraz śluzu wydzielanego przez komórki epidermy łupiny nasiennej (zobacz:hydrochoria). Po zgniciu osnówki nasiono opada na dno zbiornika. Dzięki osnówce nasiono nie tylko nie tonie, ale także z powodu jej lepkości nasiona przylepiają się do ptaków wodno-błotnych i są przez nie rozprzestrzeniane.
Kłącze
Grube, pełzające, walcowate, zwykle osiągające 5 cm średnicy (rzadko 10) i 50 cm długości (czasem 3 m). Zakorzenia się w dnie, zagłębione w osadach. Rozrastające się kłącze umożliwia roślinie rozmnażanie wegetatywne. Liście wyrastają z wierzchołków kłącza.
Gatunki podobne
Rośliny kwitnące pomylić można tylko z grzybieniami północy (Nymphaea candida), które mają podobne, białe kwiaty. Grzybienie północne mają jednak nitki najbardziej wewnętrznych pręcików szersze od pylników, znamię słupka jest ciemnożółte do czerwonego, wgłębione, zbudowane z 6-14 promieni. Nasada owocu jest czworokątna, a klapy u nasady liścia często zachodzą na siebie. W stanie bezkwiatowym grzybiemie białe mogą mylić się także z grążelami, które mają podobne owalne, pływające liście. U grzybieni wiązki przewodzące (nerwy) przy brzegu liścia są jednak wyraźnie połączone, a u grążeli rozgałęziają się widlasto i rozchodzą przy brzegu liścia. Poza tym u grążeli owoc unosi się na powierzchni wody aż do dojrzenia (u grzybieni tonie) i kłącze jest lekko spłaszczone i ślady liściowe ma tylko na górnej powierzchni.
